vs

 bildiklerimden çok bilmediklerim beni üzer,
sorularıma cevap verilmediğinde susup kalırım...
düşüncelerim içimi karanlığa gömdü,
içimdeki kim kaybetmişim...
garip kalmış gülümsemelerim,uzaktan bakan biri yazık diyebilir...
anlıktır mutluluklarım,üzüntülerim devam edebilir...
değiştim,,,
uyudum,uyandım
yanlış düşüncelerimle insanlar tarafından uyandırıldım...
ben o değilim,o bendim,artık ben o olamam...
ağlayabilmek ,için gözlerimi kırpmıyorum,
çünkü,böyle ağlayabiliyorum...
kuruttuklarımı gözyaşımla yeşertme çabasındayım...
içimdeki bana kötü davranıyor,ben kötümüyüm?
o iyi olduğu zaman bana iyi davranır,ben iyimiyim?
bitirdiklerim duygusal düşünüşlerim mi?
ben asla bitmem hala yaşamakta olanım...
Onuda bitiremem...
O henüz başlamadı,düşüncem bu...
pencere kenarında gözüm takılır.
nereye giderler,onlar kimler,neden bukadar süratlılar
durmak bilmeyen sonsuzluk,ışıklar,beyaz çizgili yollar...
kulagımda cadde sesleri,
bu şehir kokuyor,ama asla tanımlayamam bu kokuyu...
O yoktu,çok istemiştim yokluğunun var olmasını...
işte bu gece çok istedim.
hiç bir özelliği olmayan kasımın ilk haftası olan bu gece...
neden farklı farklı cümlelerle,saçmalaştırdım bu yazıyı...
NEDEN? yazdım ki!
aslında biliyorum
çünkü canım çok sıkılıyor
                                  

                                          Ayşegül Kuru  
                                     09.11.2010 Ankara

Eskişehir

o bombos sokaklarda nereye gittimi bilmeden
yalniz kendi sukünetimle ilerledim
kulagimda bi parca cok uzaklarda die sayikliyor
dogru uzaklardayim,habersiz yapayalniz,soluksuz,
buz gibi sokaklar hakim ayaklarimin altinda
bastigim yer oynuyor sanki,basim donuyor yada
kendi cehennemime gidiyorum
istemeyerek zorla,ufacik bi gozyasiyla
silecek bi mendilim dahi yok yuregimdeki yaslari,
simdi son kez arkama donup bakiyorum
gitmek istedigim yer degil burasi
niye geldimide bilmiyorum
sebepsiz yere hirpalandim o sehirde
odanin ici dolu ama etrafimda birer ruhtan farklari yoktu insanlarin
belkide ben ruhtum,sebepsiz dunyaya gelmis,
bakip gidicektim bu karmasaya,
asla kaybetmek istemezdim benligimi
pislik insanlarin,küstah sandigi akillariyla yasamazdim
kandirilmisim,nefreti ufak bi tebessum sanmisin,
asla kaybetmedim,
ogrendim,nefreti ogrendim
insanlari nasil altust edebilecegimi,
insanlari nasil bertaraf edebilecegimi ogrendim,
ogrenmekle kalmadim uyguladim
bisiy kazanmadim
kustah insanlarin zafer diye gecindikleri
birer boş sayfa gibi gereksiz
simdi uzandim bosluga o beni nereye suruklerse...
03.03.2006