Pişmanlık

Aklımda silik suratının boş gülümsemeleri,sesinde rüzgar esintisi,elimde ıslak bir el buz gibi,gözlerinde sonbahar yeşili ve ben İstanbul..
Koyu gökyüzü,kalabalık insan akını,sokaklar eğlenceli,özel bir günün gülüşmeleri,bende bir hüzün,sende bir üzüntü,bende pişmanlık,sende bir boşvermişlik,sende biraz intikam,bende boşluk ve ben ayrılık..

Herkesi affettim herkeste beni affetsin..

O gece herkesten af diledim ve ağladım..
İçim çok acıdı özür dilerken,mutfaktaydım..
Çok susamıştım,gözyaşlarım dudaklarıma akıyordu tuzlu tuzlu..
Gözümü koluma sildim yarım bardak su içtim.
Ağladım,ağladım çok ağladım..
Mutsuzluğumdan kaynaklanıyordu bu ağlamalarım..
Belkide insanları affedememenin verdiği,o garip histen kaynaklıydı..
İşte o gece herkesi tek tek affettim..
Mutlu olmalarını diledim..
Artık rahat ölebilirim..

Hİkayem

Otobüs  yolculuğunda pencereye yansıyan şehrin gecekonduları,

Gözlerimde anılarımın ağlamaklı göz kırpışlarım,kendimi zor tutuyorum falan..

Arkam İstanbul;

 Bir daha bu kadar istemeyecektim buradan gitmeyi

Ve bu senin yüzünden gerçekleşecek bir şeydi

Gittim, gidemem diyebiliyordum kendime;

Ben sevmelerin yarım kaldığı bu şehri terk etmek zorundaydım.

Ne acıklıydı ayrılışların yolculukla sonlanması,

Hepsi sen tarafından gerçekleştirilen zorunlu yolculuklardı.

Sen  hayallerde güzeldin,rüyalarda yaşamdın,geleceğimde yoktun..

Sen gerçekte sahteydin,uydurduğum bir hikayeydin..

Yalnızlığımda bu hikayeleri anlatırdım kendime ve başkalarına..

Onlarla tanıştırdım seni,onlarla konuştun,onlara beni anlattın..

Şimdi yolculuk yaptığım otobüsün penceresine yansıyan deniz,mavi..

Senin gibi mavi,derin,dipsiz,hissiz,ıssız..

Şehirler geçiyor saatler geçtikçe,gözlerimden akıyor.

Sanki şehir göz yaşlarımdı..

Ben çok kötüyüm,Senden dolayı değil..

Gitmediğim daha kaç şehir vardı aşk için…

Yalnızlıklarımda bir tane sen,ben kırık..

Keşke ölsen,ağlasam,üzülsem,kahrolsam

Sonrada unutsam..

Başka türlü benim tarafımdan son bulmayacak,

Bu hikayeyi anlatmaya devam edeceğim diye korkuyorum..

Gidiyorsun içimden gidiyorsun,aklımda kalıyorsun,çıkmıyorsun..

Beyaz odanın yansıyan sokak lambalarında,yüzün bembeyaz,gözlerin ela..

Sağ tarafındayım,bu yüzden solumdasın..

Uyuyorsun,

Çok az yanında kalacağım,sonra gideceğim..

Hep böyle oldu,sen ne vardın,ne yoktun..

Aşk için yapılacak şey fedakarlıktı..

Ben hiçbir şey yapamazdım..

Şimdi uzağım  sana,bazı geceler inan içim hep sen doluydu..

Sen bilmesen de,hissedersin..

Güçlüsün,sayende güçlüyüm..

Senin tarafından gerçekleştirilen kaderim,şimdi benim..

İyi ki gitmişim,iyi ki bu aşk bana zorunlu bir yolculuk yaptırmış..

Bir daha dünyaya gelirsem,seni baştan yaşar,tekrar seninle birlikte olup

Ve tekrar senden gitmek isterdim…

Çünkü bu çok güzel..

Acı güzel..

Ayrılmak güzel..

Güzel..

Hikayemde güzel bitti,ve ben hep anlatacağım

Hikayesiz kalanlara,

Seni..   

Mavi..

                 17.05.2012

Biliyorum ben bir deliyim

Kesinlikle haklısınız,ben normal değilim,gülün siz eğlenin böyle daha sempatiğim..
Kafam içmeden de güzel,kıskanın siz için kusana kadar..
Düşüncelerim farklı mı geldi,mistik bir havam var haklısınız..
Böyle daha çekiciyim..
İçten davrandığım için mi?
Komik mi?
Ben güldüm mü?
Doğalım..
Kabayım..
Ha evet sana göre öyleyim,kasmıyorum cicim..
Ben kendimi kendi içimde biliyorum,başkasından banane..
Küfür ederim sanane..
Asabiyim,anlımın ortasında da çizgim var olsun yakışıyor bana..
Herkesten farklı düşünüyorum diye mi yalnızım?
Olsun yalnız kalayım..

Kadın

Yakışıklı bir delikanlıyım,sende çok güzel sayılırsın..
Simsiyah saçların bembeyaz teninle fingirdiyor her gece raks ederken sen
ve ben izlerim seni sapıkça..
Rengarenk belirirsin gözlerimde;ama kırmızı renk çok fazla sende..
Beni uçurur tahmin edemeyeceğin çılgınlıklara..
Vücudunun günahları kokar burnuma sen terledikçe..
Evet sen terlersin bir iticiliğin yok ki gözümde..
Ben ıslak kadın severim..
Ah gözlerinde deli mavi,bakmaya doyamam..
Eller okşar duygusuz ruhunu,eller konuşur sen susarsın,iğrenç eller..
Dün gece seni görmek için geldim bara,
Bana öldüğünü söylediler beyazdan..
Üzüldüm şimdi renklerin kayboldu..
Bir avuç kahverengi toprak sevdim başında..
Kadın..

Lacivert

Düşüncelerim aykırı değildi,masumdu..Göründüğü gibi değil olduğu gibiydi hayatım..Her adımda iyi düşünülmüş planlar..Gerçekleşen kötülüklerimin iyilik olduğunu anladım..Ben yeterince kötü olmayacak kadar iyiydim.Yine de günahkardım..Kıpkırmızı döküldü..Üç tane kadeh..Diğer kişi olmaması gerekendi ve yanımızdaydı..Simsiyah duvarlara bakıp ağlamamak için zor tuttum kendimi,haberi olmayan adam gülümsemeleriyle yankılandı kulaklarımda..Saçları gece gibi kara,karanlıkta ayıt edilemecek kadarda simsiyah giyinmişti..O gece çok lacivertti..Ben buharlaşıp uçabilseydim keşke..Kendim olamayacak kadar maske takmıştım suratıma,acıyordu suratım söküp atmalıydım..Anladım ki boşuna ben onun hayatında kısa bir rol oynadım..Bitti,her şey bağırdı..Hayaldi,her şey sustu..Beter olmuş çok iyi olmuş..

Eğer hissettiklerim doğruysa,duygusuz bir Ayşegül'e merhaba diyebilirsiniz..