Eskişehir

o bombos sokaklarda nereye gittimi bilmeden
yalniz kendi sukünetimle ilerledim
kulagimda bi parca cok uzaklarda die sayikliyor
dogru uzaklardayim,habersiz yapayalniz,soluksuz,
buz gibi sokaklar hakim ayaklarimin altinda
bastigim yer oynuyor sanki,basim donuyor yada
kendi cehennemime gidiyorum
istemeyerek zorla,ufacik bi gozyasiyla
silecek bi mendilim dahi yok yuregimdeki yaslari,
simdi son kez arkama donup bakiyorum
gitmek istedigim yer degil burasi
niye geldimide bilmiyorum
sebepsiz yere hirpalandim o sehirde
odanin ici dolu ama etrafimda birer ruhtan farklari yoktu insanlarin
belkide ben ruhtum,sebepsiz dunyaya gelmis,
bakip gidicektim bu karmasaya,
asla kaybetmek istemezdim benligimi
pislik insanlarin,küstah sandigi akillariyla yasamazdim
kandirilmisim,nefreti ufak bi tebessum sanmisin,
asla kaybetmedim,
ogrendim,nefreti ogrendim
insanlari nasil altust edebilecegimi,
insanlari nasil bertaraf edebilecegimi ogrendim,
ogrenmekle kalmadim uyguladim
bisiy kazanmadim
kustah insanlarin zafer diye gecindikleri
birer boş sayfa gibi gereksiz
simdi uzandim bosluga o beni nereye suruklerse...
03.03.2006