Otobüs yolculuğunda pencereye yansıyan şehrin
gecekonduları,
Gözlerimde anılarımın ağlamaklı göz
kırpışlarım,kendimi zor tutuyorum falan..
Arkam İstanbul;
Bir daha bu kadar istemeyecektim buradan
gitmeyi
Ve bu senin yüzünden gerçekleşecek bir
şeydi
Gittim, gidemem diyebiliyordum kendime;
Ben sevmelerin yarım kaldığı bu şehri
terk etmek zorundaydım.
Ne acıklıydı ayrılışların yolculukla sonlanması,
Hepsi sen tarafından gerçekleştirilen
zorunlu yolculuklardı.
Sen
hayallerde güzeldin,rüyalarda yaşamdın,geleceğimde yoktun..
Sen gerçekte sahteydin,uydurduğum bir
hikayeydin..
Yalnızlığımda bu hikayeleri anlatırdım
kendime ve başkalarına..
Onlarla tanıştırdım seni,onlarla
konuştun,onlara beni anlattın..
Şimdi yolculuk yaptığım otobüsün
penceresine yansıyan deniz,mavi..
Senin gibi
mavi,derin,dipsiz,hissiz,ıssız..
Şehirler geçiyor saatler
geçtikçe,gözlerimden akıyor.
Sanki şehir göz yaşlarımdı..
Ben çok kötüyüm,Senden dolayı değil..
Gitmediğim daha kaç şehir vardı aşk için…
Yalnızlıklarımda bir tane sen,ben kırık..
Keşke ölsen,ağlasam,üzülsem,kahrolsam
Sonrada unutsam..
Başka türlü benim tarafımdan son
bulmayacak,
Bu hikayeyi anlatmaya devam edeceğim diye
korkuyorum..
Gidiyorsun içimden gidiyorsun,aklımda
kalıyorsun,çıkmıyorsun..
Beyaz odanın yansıyan sokak lambalarında,yüzün
bembeyaz,gözlerin ela..
Sağ tarafındayım,bu yüzden solumdasın..
Uyuyorsun,
Çok az yanında kalacağım,sonra
gideceğim..
Hep böyle oldu,sen ne vardın,ne yoktun..
Aşk için yapılacak şey fedakarlıktı..
Ben hiçbir şey yapamazdım..
Şimdi uzağım sana,bazı geceler inan içim hep sen doluydu..
Sen bilmesen de,hissedersin..
Güçlüsün,sayende güçlüyüm..
Senin tarafından gerçekleştirilen
kaderim,şimdi benim..
İyi ki gitmişim,iyi ki bu aşk bana
zorunlu bir yolculuk yaptırmış..
Bir daha dünyaya gelirsem,seni baştan
yaşar,tekrar seninle birlikte olup
Ve tekrar senden gitmek isterdim…
Çünkü bu çok güzel..
Acı güzel..
Ayrılmak güzel..
Güzel..
Hikayemde güzel bitti,ve ben hep
anlatacağım
Hikayesiz kalanlara,
Seni..
Mavi..
17.05.2012
