Pişmanlık

Aklımda silik suratının boş gülümsemeleri,sesinde rüzgar esintisi,elimde ıslak bir el buz gibi,gözlerinde sonbahar yeşili ve ben İstanbul..
Koyu gökyüzü,kalabalık insan akını,sokaklar eğlenceli,özel bir günün gülüşmeleri,bende bir hüzün,sende bir üzüntü,bende pişmanlık,sende bir boşvermişlik,sende biraz intikam,bende boşluk ve ben ayrılık..

Herkesi affettim herkeste beni affetsin..

O gece herkesten af diledim ve ağladım..
İçim çok acıdı özür dilerken,mutfaktaydım..
Çok susamıştım,gözyaşlarım dudaklarıma akıyordu tuzlu tuzlu..
Gözümü koluma sildim yarım bardak su içtim.
Ağladım,ağladım çok ağladım..
Mutsuzluğumdan kaynaklanıyordu bu ağlamalarım..
Belkide insanları affedememenin verdiği,o garip histen kaynaklıydı..
İşte o gece herkesi tek tek affettim..
Mutlu olmalarını diledim..
Artık rahat ölebilirim..