21 Aralık 2013 Cumartesi

Karmaşık duygu bozukluğu

Mesafeleri ekler yollar birbirine,katlanır katlanır o yollar,kol
 olur sevgiliye açılan kavuşunca aşiyan yolların köşesinde
bekleyen sevgililerin,kucak dolusu sevinçleriyle yankılanır,
 her tren garında.Ağlayanlar olur,belkide gidecek bir asker
ağırlamasıdır.Belki yapayalnız birinin elinde kahverengi bir
bavul,kimsesi kalmayan şehri bırakıyordur son topuk sesleriyle
yankılanan garın yolunda.Birisi manşet olur gazete köşesinde
intihar eden genç,'tren rayı ortasına oturan gencin hazin sonu'
 başlık atarlar. Okuyan analar vah vah çeker.Kimi Allah korusun
der gazeteyi fırlatıp atar.O gazete uçar uçar bir evsizin,
battaniyesi olur..

3 yorum:

  1. hayat öyle ki bir tren vagonları gibidir birileri gelir birileri gider kimi hazin kimi mutlu son yada geride kalmışlıklar ellinde hüzün dolu bir bavul dilinde bir şarkı yüreğinde fırtınalar ese ese ya kalırsın ya gidersin hayat hep gitmekle kalkmak arası gibidir bazen.... dilerim herkes bir gün mutlu sona kavuşur ...

    sessiz kaldım

    YanıtlaSil
  2. mutlu son yoktur,kendini kandırmak diye birşey vardır..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İstersen ve inanırsan neden olmasın mutlu sonlar sen kedini sevdiğin ve inandığın müddetçe elbet olur Rabbım hep mutlu sonlar nasip etsin inşallah selam ve dua ile kal her daim ...

      Sil