21 Aralık 2013 Cumartesi

Ev Arkadaşıma

seni hiç sevmezdim,sevebilme nedenim yoktu...
açıksözlülüğüm için affet...
beni dolduranlar oldu,biraz kandım...
Sonra baktım serseri yüreğini bana benzettim...
sonra sen bana baktın beni olgun buldun,
hiç bundan bahsetmedin ama gözlerinden okudum...
sen içine kapanıktın,ben içini okudum,üzüldüm ama belli etmedim...
Ben delikanlı kızı severim,
Ben dobra kızı severim,atıp tutandan nefret ederim...
deli doluydun bazen ağlamaklı,ama çok güçlüsün...
gücün kıskanılcak kadar büyük biliyorum...
dünyanın agır yükleri seni yıldırmamış,hissediyorum...
Dünyanın çirkefliği seni öldürmemiş...
Kendimi yanında güvende hissediyorum...
Gülüşürdük bazen,bazen korkardık gecenin anlamsız seslerinde...
içerdik,yerdik,gezerdik,kusardık,bagırırdık,laf atardık...
çok konuşan beni sabırsızlıkla dinliyordun,gözlerini kaçırmadan dikkatlice...
bunu yapabilen çok az insan var,
Benim yaşantılarım sana ders olurdu seninkiler bana...
ben seni çok iyi anlıyorum,anlıyabiliyorum...
için sıcacık,dışın sert,güçlü,anlayışlı,gizemli...
sana baktığımda hayat hikayeni okuyabiliyorum,ama içimden okumayı yeğliyorum...
ben 1 yıldır tanıdığım insana dostum demem ama sen dostum oldun,içimi açabildiğim,
kendimi sana herşeyimle sunabildiğim bir insan oldun,güveniyorum,güveniyorsun belki...
Uzaksın ama bir okadar yakınımda,
Çılgınlıklarımızı hatırlıyorum istanbul sokaklarındaki...
Kimseyle yaşayamadığım o değerli gülünç,mutlu,hayalperest anlarımızı...
Sevgi bazende eskiye dönüp hatırladıklarımızı,gözümüzde canlandırmamızdır aslında...
Yanımda olmasadan canladırıp canlandırıp senle bizi izleyeceğim,
tekrar tekrar bir filmi izlemek gibi senle beni hatırlamak...


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder