...

Ben o şehri seninle sevdim.
o Şehir sen demekti...
Küçüktüm,daha olgun olamayacak kadar.
Ben kendimdim,seni gördüğümde..
Korkularımdan arınıp atlamıştım trene...
Bilmediğim şehirin içine sokuluyordum...
Garda seni gördüm,bir an durdum...Katlettiğim yola inanamadım..
Sana gelmiş olduğumada çok şaşırdım.
Kim bu diye sordum kendime...
Ben bu şehre geldiğime inanmıyordum.
Sana mı gelmiştim ona mı?
Utanıyordum,yüzüne bakmadan konuşuyordum.
Vapurda kızaran masum yüzümü saklıyordum.
Ben ogün çok masumdum çok güzeldim.
Senden hiç bahsetmiyorum.
Ben kendini beğenmişin tekiydim evet öyleydim...
Ayna gördüğümde kendime bakardım.Ona baktığım kadar sana bakamadım.
Ben sevmiyor gibi görünüyordum.Sevmeyi içimde hep bastırıyordum.
Romantikliğime küfür ediyordum.
Başarıyordum hırçın davranmayı..
Kendime uzaktan seninle baktığımda,üzülüyordum..
Senin sıcaklığın,senin insanlığın,senin saf sevgin beni şımartıyordu sadece...
Ama ben de sevdim.Kendimi sevmiyorum diye kandırdım hep...
Eskiden acı çektiğim bir aşkın verdiği acıyla kendimi zehirliyordum...